Datblygiadau yn iechyd a lles y cyhoeddGwella iechyd cyhoeddus: 1500 - 1799

Mae iechyd a lles y cyhoedd wedi datblygu dros y canrifoedd ac mae hynny wedi arwain at welliannau mewn iechyd a disgwyliad oes. Pa mor effeithiol oedd ymdrechion i wella iechyd a lles y cyhoedd dros y blynyddoedd?

Part of HanesNewidiadau ym maes iechyd a meddygaeth, tua 1340 hyd heddiw

Gwelliannau i iechyd cyhoeddus yn y 16eg, 17eg a’r 18fed ganrif

Yn ystod y 16eg, 17eg a’r 18fed ganrif bu ymdrechion i wella iechyd cyhoeddus. Pasiodd Harri VII ddeddf oedd yn dweud bod rhaid i bob lladd-dy fod y tu allan i furiau’r dref. Bu i’w fab, Harri VIII, roi pŵer i drefi godi trethi er mwyn adeiladu carthffosydd, ond ychydig iawn o drefi wnaeth hynny.

Yn 1647, dechreuodd cyngor tref Aberdeen broses o wenwyno llygod a llygod mawr. Roedd pobl yn dechrau cysylltu budreddi a chlefydau, ond nid oedden nhw'n deall pam.

Ond, amlygodd Pla Mawr 1665 y ffaith nad oedd iechyd y cyhoedd wedi gwella mewn gwirionedd. Fe geisiodd yr awdurdodau ddelio â’r pla drwy roi tai mewn cwarantin a gosod milwyr y tu allan i rwystro’r bobl rhag gadael eu tai. Ond, ymdrechion oedd y rhain yn eu hanfod i geisio rhwystro’r pla rhag lledaenu, yn hytrach na cheisio ei atal yn y lle cyntaf.

Stryd yn ystod Pla Mawr Llundain. Mae croesau’n marcio drysau’r tai sydd wedi’u heintio ac mae ‘chwilwyr’ gyda ffyn yn ymweld â thai'r meirw. Hefyd mae ci’n cael ei ladd yn y stryd.
Image caption,
Rhai o’r dulliau a ddefnyddiodd yr awdurdodau i geisio delio â’r pla

Mae nifer o haneswyr yn credu mai Tân Mawr Llundain yn 1666 a gyfrannodd fwyaf at wella iechyd cyhoeddus. Er mwyn lleihau’r risg o dannau eraill yn digwydd yn y dyfodol, penderfynwyd adeiladu’r ddinas drwy wneud y strydoedd yn lletach, gyda thai o gerrig a briciau a thoeau teils neu lechi. Roedd hynny’n golygu bod Llundain yn lle iachach i fyw ynddo.

Erbyn y 18fed ganrif, roedd y wlad yn raddol yn dod yn gyfoethocach. Dechreuwyd codi tai briciau, oedd yn gynhesach ac iachach, yn lle’r hen dai coed. Ym myd amaeth, arweiniodd cyflwyniad at ddulliau ffermio mwy effeithlon. Cynyddodd cynhyrchiant bwyd ac arweiniodd hynny at ddeiet gwell i rai pobl.

Ond, roedd yr ymdrechion yma i wella iechyd cyhoeddus yn gyfyngedig o ran eu llwyddiant.

  • Roedd yn anodd codi arian er mwyn adeiladu carthffosydd neu gyflogi pobl i gael gwared ag ysbwriel. Fel yn achos y canrifoedd blaenorol, roedd yr ychydig arian yr oedd y frenhiniaeth yn llwyddo i’w godi mewn trethi yn debygol o gael ei wario ar y lluoedd arfog neu ar blastai brenhinol, yn hytrach na gwella iechyd cyhoeddus.
  • Roedd trefi yn tyfu mor gyflym fel ei bod yn amhosibl eu cadw’n lân.
  • Roedd lladd-dai, ee Smithfield yn Llundain, yn parhau i weithredu o fewn ffiniau trefi. Yn 1750, cyrhaeddodd 500,000 o ddefaid a 70,000 o wartheg Smithfield, gan greu symiau anferth o dail a gwastraff arall o bob math.
  • Roedd pobl yn dal i gredu bod clefydau yn cael eu hachosi gan .